About ChrisF
Posts by Chris Fagard:
Bezoek aan het havenhuis
Bezoek Havenhuis 5 maart 2022
Het lijkt wel een diamant. Het lijkt wel een zeilschip. Het lijkt nergens op…
Hoe mooi! Hoe lelijk! Hoe speciaal…
Dat laatste in ieder geval en de symboliek met de 2 economische pijlers van onze stad, de diamantsector en de wereldhaven, is er wel degelijk in terug te vinden.
Er was veel belangstelling om op zaterdag 5 maart met 2 gidsen en in totaal 37 KWB-leden het Havenhuis te bezoeken. Machteld en Taco waren zelfs uit Maleisië overgevlogen!
De Brits-Irakese architecte Zaha Hadid (1950-2016) had de wedstrijd voor het ontwerp gewonnen en … dat zie je.
Reeds vaak uit de verte opgemerkt, af en toe langsgefietst, maar nu eindelijk de gelegenheid dit architecturaal pareltje van binnenuit te ervaren. Ervaren, ja, want het was meer dan enkel bekijken.
Na flink wat informatie over de geschiedenis, het concept en zowel de voormalige brandweerkazerne als het nieuwe gebouw zelf op het plein ervoor, kregen we in de grote inkomhal een impressie van de grootte van het gebouw en, door het enorme fotomozaïek in de vloer, van “onze” haven.
Daarna werd het pand kriskras doorkruist. In de lift trachtte men ons per twee en rug tegen rug (vanwege de coronamaatregel) op en neer te sturen, maar dat vonden we een beetje te.
De vergaderkamers waren iets minder interessant. Koffie konden we toch niet gebruiken vanwege de afhellende tafelkasten in de koffiecorners.
Vanaf de verdieping daarboven was het zicht door de (maar liefst 1900) driehoekige ramen geweldig. Het zalig mooie weer zorgde voor een schitterend 360°-zicht op de stad en de haven. Héérlijk!
Onze huisfotograaf legde al deze momenten vast met zijn smartphone en plaatste ze diezelfde avond nog op onze website. Kijken dus!!
Van al die trappen (de lift liet het soms afweten) kregen we een ongelooflijke dorst. Iemand zei zelfs: “Als ik spreek komen er wattekes uit mijn mond”.
Iets verderop bevindt zich de ‘Antwerpse Brouw Compagnie, Brouwerij & Taproom’, bij ons bekend als ‘Het Seefbier’. Geen plekje in de zon meer te krijgen, maar dat deerde niet.
Soit, als je kan, het Havenhuis is een bezoek zeker waard!
Frank
Bezoek Frans Corens
Bezoek Frans Corens
Frans Corens is reeds meer dan 40 jaar lid van KWB. Wij bezochten hem thuis.
Gezien Frans ons, na al de corona- perikelen en op advies van zijn verzorgers, gemeld had niet meer te komen kaarten, hadden we de idee geopperd om hem met enkele van zijn kaartvrienden thuis een bezoekje te brengen. Maar ook dat bleek door de opnieuw stijgende cijfers niet echt aangewezen.
Daarom heb ik voorgesteld om hem alleen en coronaproof een kort bezoekje te brengen en ik was zeker, en van harte, welkom. Wij hadden voorzien in enkele lekkere flesjes, een oorkonde en het saldo van “zijne kaartspaarboek”.
Zijn appreciatie was groot en hij genoot er duidelijk van.
Ook hij was voorbereid en gaf me een bedankbrief mee alsook de nodige fondsen om nog eens te trakteren aan alle kaarters, wat zeker zal gebeuren op onze eerste avondsessie op
10 januari en waarvoor nu reeds onze welgemeende dank.
Een kleine bloemlezing uit de “Galmen” van de voorbije 58 jaar.
Rubriek KWB-DONK 100 jaar oud in 2024
Deze maand: Een kleine bloemlezing uit de “Galmen” van de voorbije 58 jaar.
Galm maart 1974
Ondanks de autoloze zondag was de opkomst voor het St.-Niklaasfeestje aanzienlijk. Wij noteerden niet minder dan 240 aanwezige kinderen… Voor de inrichting van dit feestje willen we speciaal mevrouw Kinjet en de heren Van Olmen, Bostoen en Fleurackers bedanken…
Galm juni 1977
Op die avond werden drie punten behandeld: sanitair door Willy Bogaerts, sterkstroom door Louis Van Olmen, zwakstroom door Pierre Dengler…..
Om te eindigen gaf Willy een klare theoretische uiteenzetting over sanitaire installaties, meer bepaald over de terugslagklep (zeer belangrijk). Zijn theorie werd gevolgd door een paar praktische proeven….
Galm maart 1993
In het kader van “maak wat van uw vrije tijd” wordt er op 7 april een cursus “wassen en strijken” ingericht. Dit bij Theo Van Bossche thuis… Na die avond zullen vele mannen staan popelen om hun kennis en kunde thuis in de praktijk om te zetten!!!
Galm februari 1997
Met zijn allen onder de grond. Verslag van een deelnemer. (Schrijver nu nog onbekend) We vertrokken richting Lustin met z’n zessen en het kon ons niet schelen dat het regende. Waar we naar toe gingen regende het toch nooit, maar dat het er zo nat kon zijn wisten we toen nog niet! We zouden gaan “grotten”.
Even voorbij Namen was het. De ingang lag achter in de garage van een café (die dan ook “Café de la Grotte” heette. Hoe was dat mogelijk. Nadat we onze slechtste kleren hadden aangetrokken kropen we de grot in. Na enkele meters afdaling hadden we al prijs: we moesten ons van de Serge achter een rotsblok naar beneden laten zakken, er kon wel wat water staan maar dat zou wel meevallen.
Nou moe, het water stond verdorie tot aan ons onderbroek, waarom hadden we in godsnaam dan laarzen nodig? We plensden dan maar terug naar boven. In het schijnsel van onze carbuurlampen ontdekten we schitterende rotsformaties en orgelpijpen.
We kropen op onze rug, op onze buik, ondersteboven, enz. en kwamen in een grote zaal. Daar splitsten we ons in twee groepen. Later zouden we wel terug bijeenkomen, makkelijker gezegd dan gedaan. Dré kon slechts met hulp van Taco op het hoogste punt geraken en moest zich daar, voeten eerst, door een supersmalle spelonk laten zakken. Onze voorzitter kwam echter vast te zitten en kwam eerst na een tip van speleoloog van dienst, Serge Baillu, terug los. De meisjes en Fons klefferden in de andere richting en zo vonden we mekaar terug. Dan helemaal terug naar beneden, weer het water in en langs een nauwe gang naar boven. Ondertussen zaten we zo al drie uur onder de grond en onze batterijen geraakten letterlijk en figuurlijk leeg. Door een andere gang, eerst op handen en voeten en daarna op onze buik werden we naar buiten geloodst door Serge. Die snoodaard had natuurlijk een makkelijkere weg gekozen.
Buiten bekeken we mekaar: van kop tot teen in slijk, drijfnat maar met een onvergetelijke ervaring achter de rug. Al het slijk werd achteraf doorgespoeld met ettelijke Grand Crus.
Vik
Het Sinterklaasfeest zondag 10 september 1933
Deze maand: Begin jaren ’30 van de vorige eeuw.
Oproep Sinterklaasfeest zondag 10 september 1933.
Bron: ”De Polderwacht van 3 december 1933”.
foto uit het blad: Ons Zuiden, Limburg in beeld Bron Sinterklaasmijnhobby
1933 – Sinterklaas en Zwarte Piet op huisbezoek
Culinaire avond met ploeg 1
Culinaire geneugten in De Nobele Donk
De tweede kookavond van ploeg 1 en 2 waren weer om de vingertjes af te likken. Na een grondige controle van onze vaccinaties door Paul kon JP ons weer vertellen wat er allemaal moest gebeuren. Ik schreef mij rap in voor het nagerecht want die peren in die Bourdaloue staken mijn ogen uit of was het mijn tong uit.
Zoals elke keer was iedereen weer druk in de weer met roeren, snijden, scheppen, plakken, knippen en steken. Daaromheen liep dan rustig JP om te zien of ze dat wel goed begrepen hadden, zo niet om met zachte pollepel of vork een en ander bij te sturen. Die Bourdaloue kwam als een postkaart uit de oven en aangezien ik dat woord nog nooit eerder gehoord had, heb ik er toch maar even naar gegoogeld.
Ziehier wat ik vond:
Deze klassieke Franse perentaart bevat naast gepocheerde peer ook een smeuïge laag amandel frangipane en een knapperig amandelzanddeeg.
Ik heb er zelfs een paar stukjes van mee naar huis mogen nemen tot groot genoegen van Annetje.
Chris
1ste Toneelopvoering in de Nieuwe Nobele Donk
1ste TONEELOPVOERING IN DE NIEUWE NOBELE DONK
in samenwerking met het district Ekeren
BOUDEWIJN, LE ROI TRISTE
Het amusante verhaal van onze geliefde vorst en al zijn aanverwanten. Frans Depeuter schreef weer een koningsverhaal, dit keer over Boudewijn. Je zou denken dat daar niet zoveel over te vertellen valt… mis! Pittige en ontroerende verhalen, pakkend, hilarisch, en … geschiedkundig nog juist ook!
Een geschiedenisles over ons koningshuis, maar dan véél leuker dan op de schoolbanken. En niet alleen Boudewijn komt aan bod, ook Albert, Fabiola en Paola, Filip en Laurent, …..Leerzaam en heel herkenbaar.
En wat er uiteindelijk allemaal gezegd zal worden, “da wete waalle nie, mor waalle weten wel” … dat het lachen wordt!
Erik Goris, die ook de tekst bewerkte en naar zijn hand zette, brengt deze voorstelling op zo’n grappige maar soms ook ontroerende manier dat u ze niet gauw zal vergeten. Het wordt een heel ONTSPANNENDE NAMIDDAG!
Hoe inschrijven?
OKRA – leden vinden de nodige informatie in De Ronk van de Donk van november.
NIET OKRA – leden kunnen vanaf 5 november kaarten kopen bij OKRA op vrijdagnamiddag in DC De Nobele Donk van 14.00 tot 15.30 u.