Zaterdag 25 juni: rebels als we zijn hielden we opnieuw ons ‘eindejaarsfeest’ pal midden in het jaar. Een mooie opkomst van 44 leden ondanks het feit dat verschillende mensen reeds op verlof waren. Tafels en buffet mooi gedekt, apero dan toch maar binnen gezien het buiten nogal ‘vochtig’ was. Al snel had iedereen een plekje gevonden en konden we genieten van verschillende soorten vlees en een ‘uitgebreide saladbar’. Afsluiter een lekkere coupe ‘dame blanche’.
Temeer omdat het lang geleden was, omdat wij van gezellig samenzijn houden, het paperassengedoe rond corona wegviel, we de vermaledijde maskers konden weglaten, we weer een zeer grote hoeveelheid foto’s hadden klaarstaan, etc.
‘s Middags werd de zaal voorbereid en ging de kookploeg in ‘De Goesting’ aan de slag voor de hapjes.
Steeds spannend: hoeveel leden gaan er opdagen? Wanneer inschrijven niet nodig is blijft dat een vraagteken tot op het laatste moment.
We moesten er ons geen zorgen over maken, reeds ruim vóór 19 uur stroomden de mensen binnen. Apero was ruimschoots voorzien en we werden bijgestaan door twee leuke, ietwat schuchtere Chiromeisjes, die wat krap bij kas zaten voor hun kamp.
In totaal telden we een 70-tal vrienden. De hoeveelheid hapjes en snacks leek onuitputtelijk, zij waren bijzonder smakelijk en erg mooi gepresenteerd. Hartelijk dank aan alle koks!
Ook Femma en Okra waren present. De leden die, wegens sluiting van KWB Ekeren-Bunt waren overgestapt naar KWB Ekeren-Donk, leken daar geen spijt van te hebben. In zijn speech besteedde Vik aandacht aan de mensen die er jammer genoeg niet (meer) bij konden zijn, aan de gepasseerde periode, aan de toekomstige initiatieven en dat op zijn eigen onnavolgbare wijze.
Een bestuurslid (Frank) en zijn echtgenote Rita werden in de bloemetjes gezet voor hun inzet voor onze afdeling. Zij vielen compleet uit de lucht, want waren de enigen van het bestuur die niet op de hoogte waren. Zij hadden er deugd van.
Daarna werd nog aan iedereen een geschenk in de vorm van een KWB-pen uitgereikt om Vaderdag te vieren. De moeders mochten meegenieten.
Geregeld werd van tafel verwisseld, zodat we gelegenheid ten over hadden met iedereen bij te babbelen.
Een ware levenskunstenaar hoeft niet van alles het beste te hebben, maar weet van alles het beste te maken. Het is een zinnetje dat de afgelopen maanden vaak door ons hoofd spookte, het is zo waar en zeker niet eenvoudig…
Daarom zijn we dankbaar en hoopvol.
Dankbaar omdat we toch de gelegenheid hadden iets te organiseren en hoopvol omdat het wellicht het begin is van een periode waarin we samen terug leuke momenten kunnen beleven.
Sommige leden waren met vakantie, anderen wachten liever tot ze een 2de prik krijgen, maar met een opkomst van maar liefst 45 man waren we blij verrast.
Vermits wij de spits hebben afgebeten qua organisatie van een festiviteit in de grote zaal van de Nobele Donk en de avond toch een ietsje anders liep dan op de vorige locatie, was het voor iedereen even afwachten hoe dat zou gaan.
Wat bleek? De praktische handling rond de bediening van spijs en drank volgde dan wel andere regels, maar wat zeker hetzelfde bleef was de gezellige sfeer, de vlotte babbels en het genieten van elkaars gezelschap.
Ondergetekende noteerde iets meer dan 6 km op zijn stappenteller (opstelling van de zaal ’s morgens inbegrepen) en dat zal voor alle organisatoren niet anders geweest zijn.
Het buffet was gevarieerd en prima verzorgd, de drankjes plenty voorradig. De “tafelbubbels” ontstonden spontaan en het was fijn te zien dat elkeen zichtbaar genoot van de hernieuwde contacten. De bediening verliep vlot en “onze” Stefanie stuurde ongemerkt bij waar nodig.
Iedereen wil wel eens “buiten de lijntjes kleuren”, maar de inmiddels ingepeperde corona- zelfdiscipline (niet door ons maar door de virologen) zorgde ervoor dat alles vlekkeloos en volgens de richtlijnen verliep.
Onze “huisfotograaf” Chris zag je overal tegelijk, dit keer zelfs met een vlammende staaf (ook wel lamp genoemd) teneinde ongewenste schaduw te weren.
De volgende Galm is nog ver weg, maar één en ander kan je op onze vertrouwde site terugvinden.
Het afscheidsfeest van onze Patre / Nobele Donk ligt achter ons.
Het was hartverwarmend dat bijna al de Donkse verenigingen hier intensief aan hebben meegewerkt. Het bewijst dat zowel vroeger als nu er nog heel veel mensen bereid zijn om zich in te zetten voor een aangename Donkse buurt.
Heel wat aanwezigen zowel voor de presentaties op zaterdagnamiddag als voor de tentoonstelling zaterdag en zondag hebben toch wel kunnen vaststellen welk een rijkdom aan verenigingsleven in de Donk heeft bestaan en nog bestaat. Sommigen hebben vrienden van “lang geleden” terug gezien.
Het belangrijkste is dat er op een waardige manier afscheid is genomen van een gebouw dat zoveel heeft betekend in het leven van Ekeren-Donk.
KWB heeft bij dit initiatief een grote rol gespeeld. Daarom toch even een hartelijke “dank je wel” aan al de KWB-ers die “een steentje bijdroegen” :
In de eerste plaats aan 3 onmisbare “assistenten” voor dit gebeuren :
Paul Van Damme die heel de coördinatie van de catering en de financiën op zich nam
Leo Van Praet die op het cruciale moment zijn broer André heeft bijgestaan op technisch vlak. André was diegene die de verantwoordelijkheid had voor heel het technisch aspect van de presentaties.
Jan Van Malderen die zoals altijd een onmisbare rol speelt als er “werk moet verzet worden” en die er altijd in lukt om daar een ganse ploeg voor te mobiliseren. Een poging om namen te noemen van diegenen die de grote bovenzaal vrijdagnamiddag hebben klaar gemaakt : Luc P en Luc C, Jaak, Danny, Jean-Pierre, Frans, Paul,…
Diezelfde avond hebben Jan, Danny, Jean-Pierre en Paul, nadat de Chiroleiders de tentoonstellingspanelen naar boven hadden gebracht, ervoor gezorgd dat alles op zijn plaats terecht kwam samen met de opschriften.
Zaterdagmorgen werd de grote zaal beneden voorbereid door Jan, Philomène, René, Ludo,…
Voor de voorbereiding en de uitwerking van onze KWB-tentoonstellingspanelen hebben zowel Jan, René en Chris een flinke bijdrage geleverd.
René, Jan Nuyens, Jef Schellekens en Wim Dobbeleers hebben gezorgd voor extra aanbreng vanuit hun archief.
Tijdens de presentaties waren Jan en Wilfried de toneelmeesters
Voor de hamburgers en de frieten hebben we beroep mogen doen op Jean-Pierre, Nico en Christopher van onze kookploeg
Chris Fagard heeft in de voorbereiding een belangrijke rol gespeeld, maar was ook onze fotograaf en zal zeker nog het geheel verwerken voor de website.
Luc Peeters was zoals steeds onze all-round barman, maar ook Hugo Veyt was barman, zowel voor KWB als voor Okra.
René Joos was bereid om de voorbereiding en de start van de tentoonstelling in goede banen te leiden
Uiteraard was KWB een deel in het geheel. Er dient hier ook hulde gebracht aan de mensen van Okra, die echt heel wat werk hebben verzet aan toog en kassa. Ook de Boys en Girls waren bereid om hieraan mee te werken.
Het gaf een goed gevoel dat iedereen op zijn/haar manier een bijdrage heeft willen leveren aan dit afscheidsfeest.
Was dit onze laatste nieuwjaarsreceptie in de oude Nobele Donk?
Het was weer dik in orde. “Tot 11h mogen jullie blijven … ” zei de voorzitter, maar om half 12 was de laatste er nog niet uit. Er werd een aanvraag ingediend om volgende keer een uur langer te mogen blijven!
Dit ondermeer dankzij de inzet van de kwb kookploeg en de vele helpende handen.
Er wordt weleens gezegd dat een aanbod van eten en drinken kan helpen ertoe aan te zetten om onze sofa te verlaten. Dit is deels waar.
Maar de grote opkomst wil veel meer zeggen.
Het gezellig samen zijn en bijpraten, de speech van de voorzitter, de foto’s van de voorbije activiteiten (iedereen ziet zichzelf eens graag op groot scherm), een muzikaal intermezzo met harp en vooral nieuwe plannen smeden voor de toekomst van onze KWB Ekeren-donk “out of the box” hé Frank.