Bezoek aan het Schoonselhof met gids
Jaarlijkse dagfietstocht
Verslag jaarlijkse dagfietstocht op 4 augustus
Midden komkommertijd, donderdag 4 augustus en daags na een hondsdag met 33°C (n.v.d.r.: ‘hondsdagen’, periode met mogelijks grote hitte en fel onweer genoemd naar sterrenbeeld Grote Hond) verzamelen een 17-tal fietsers aan parking De Bist voor de jaarlijkse zomer fietstocht.
Nog maar de Waeghemansbrug over aan Lucas of een malse bui krijgen we er gratis bij, goed om het stof te blussen. In Merksem geraken we voltallig met 3 prominente oudgedienden die aansluiten.
Philomene neemt subito presto het commando van de groep over en drijft het tempo wat op om via Park Spoor Noord zeker de pont aan het Steen niet te missen. JIT (just in time) kunnen we inschepen naar Linker Oever. Op de boot krijgen we nog de nodige marsorders (te volgen route/stops…).
Langs het Galgenweel en het nieuw prison gaat het richting Burcht waar de knapzak aangesproken wordt op terras van café Beiaard. Zoals opgedragen, mooi geordend en gedisci plineerd in groepen van 4, genieten we er van een traktatie van jarige Lieve, waarvoor dank. Op het middaguur wordt er zelfs een beiaardconcertje te berde gebracht.
Niet getalmd, halféén stipt verder op richting Kruibeke langs ‘t Scheld tot aan den Ytong en verder knooppunt Heirbaan. In de verte het dagelijks aanschuiven op de autoweg richting Antwerpen. We volgen een stuk van de Hoevenroute (populaire route ten tijde dat van knooppunten nog geen sprake was).
Overzet naar Hoboken is het doel. Juist voor de overzet links kan je nog een glimp ontwaren van het 15-eeuwse Altena kasteel in een uitgestrekt natuurgebied, nu een centrum voor gehandicaptenzorg. Blijkt dat den Ouwe (jargon voor kapitein) schaftijd heeft, nog een kwartier geduld is ons deel. Tijd om eens de skymark van wijk Moretusburg te bekijken. Rechts de beruchte Umicore-site en voor ons de vroegere Cockerill Yards. Scheepswerf in 1982 failliet verklaard (3000 man op straat) en tegenwoordig een constructiewerkplaats voor sokkels van windmolenparken op zee.
Nog een wist-je-datje, de portiekkraan TITAN met 80 meter hoogte en overspanning van meer dan 400 meter kan 400 ton heffen. Gebouwd juist voor de Expo 58 en is een roemrijk aandenken aan het maritiem verleden van Hoboken.
Hoboken, beetje een ondergewaardeerd district, heeft met park Broydenberg/domein Sorgvliedt en Fort 8 en Hobokense Polder veel groen. Via de Eikenlei, richting Sint-Bernardse steenweg en langs de campus Hogeschool (Don Bosco/ Salesianen) gaat het richting Valaar. In ‘Den Brem’ even verpozen bij een drankje. El Commandatore houdt haar schedule nauwlettend in de gaten. Wat we dan nog niet weten is dat ze het terras aan de achterzijde (mooi in de lommer) heeft gereserveerd voor de groep.
We verlaten het volkse gemoedelijke deel van Wilrijk via de fietstunnel onder de A12. Eens het Nachtegalenpark in zicht met haar bomenlanen kunnen we vaststellen dat in die buurt weinig sukkelaars wonen. Op het mooie terras aan het kasteel is het aangenaam zitten. Aan onze tafel krijgen we nog een gratis les van gids Danny. Onderwerp: “Hoe is het toch mogelijk dat we door de eeuwen heen de kaas van onze boterham hebben laten afpakken door de Hollanders”. Hoe de discussies aan andere tafels verlopen zijn weet ik niet.
Met die wetenschap in onze koker zijn we dan verder noordwaarts richting Schoten over de nieuwe Hoogmolenbrug /Borgeind/Vordenstein het Peerdsbos ingeslagen, nog een steenworp van Ekeren-Donk.
Al bij al een geslaagde rondrit. De weergoden waren ons juist op tijd gunstig gezind. Dank aan Philomene en assistenten die het parkoers uitgetekend hebben. Iedereen zonder pech en gedisciplineerd thuisgekomen.
Als afsluiter was een etentje voorzien in Brasserie Hof De Bist, waar het fietsgezelschap nog werd aangevuld met enkele partners die de toer niet hadden meegemaakt, maar weten dat het een gezellige bende is en die afsluiter graag wilden ‘meepakken’. Lekker natje en droogje, welverdiend na de inspanning van die dag!
Met hartelijk dank aan en passend applaus voor de échte organisator, ‘onze’ Jan.
Jaak
PS: wellicht ten overvloede: op donderdag 29 september fietsen we voor de laatste keer deze zomer.
Eindejaars BBQ
Zaterdag 25 juni: rebels als we zijn hielden we opnieuw ons ‘eindejaarsfeest’ pal midden in het jaar.
Een mooie opkomst van 44 leden ondanks het feit dat verschillende mensen reeds op verlof waren.
Tafels en buffet mooi gedekt, apero dan toch maar binnen gezien het buiten nogal ‘vochtig’ was. Al snel had iedereen een plekje gevonden en konden we genieten van verschillende soorten vlees en een ‘uitgebreide saladbar’. Afsluiter een lekkere coupe ‘dame blanche’.
Afsluiten kaartseizoen
Maandag 20 juni stond in onze agenda met stip aangeduid voor het eindresultaat en de daaraan verbonden prijsuitreiking, aangevuld met een heerlijke koude schotel. Iedereen dus goed op tijd op de afspraak, behalve de Stavros die we nog even uit zijne zetel moesten halen.
Marleen had haar best gedaan om een mooie schotel aan te bieden met nog een dessertje bovenop.
Een beetje verwarring was er wel nadat bleek dat er twee deelnemers meer waren dan voorzien, foutje van uw verslaggever, maar ook dat werd uiteindelijk prima opgelost.
De prijsuitreiking dan met een klein dankwoordje aan iedereen die van dit seizoen een toppertje had gemaakt met een gemiddelde bezetting van nagenoeg 6 tafels of 24 kaarters.
Speciale vermelding voor mijn twee werkploegassistenten Jan Vervecken voor het aansturen van de toogploegen en Tony Delabie voor het accuraat bijhouden van alle cijfers.
Iedere deelnemer kreeg een flesje wijn naar keuze aangeboden en een overzicht van alle beschikbare cijfertjes; maar zoals gebruikelijk gaat de meeste aandacht naar het ‘podium’.
Een mooi podium trouwens met de échte kaartkampioenen op een rij.
Met brons en dus op plaats drie: Willy Verlinden
Met zilver en dus op plaats twee: Jan Nuyens
Met goud en dus op plaats één: Robert Pyp
Havenbezoek
Zaterdag 11 juni, 9 u., kerk Ekeren-Donk, 39 deelnemers en 2 straffe gidsen staan klaar voor ons havenbezoek dat ons, zo blijkt later, 124 km verder zal brengen na heel wat omzwervingen.
Gezien onze chauffeur door omstandigheden een 20-tal minuten te laat op de afspraak
verschijnt, neemt Danny van deze gelegenheid gebruik om ons, in plaats van op het einde van de toer, nu al een geschenkje te overhandigen dat hij van de havenautoriteiten heeft losgepeuterd.
Als ik hier verder de chronologie niet helemaal correct volg moet ge uw verslaggever hiervoor excuseren omwille van te weinig notities genomen. Zoals bekend noemt onze haven sinds enkele weken officieel de ‘Port of Antwerp-Bruges’, maar er werd ons beloofd dat we het vandaag op Antwerpen zullen houden, zo gemakkelijk komen wij niet op de parking.
We vertrekken via de Waaslandtunnel of door de Antwerpenaar beter bekend als de
‘konijnenpijp’. We rijden via een eerste deel van onze chemiecluster en het dredgingbedrijf
Deme, passeren aan de overzijde het Groot Rietveld richting Kallo om uiteindelijk aan de Kieldrechtsluis te komen, waar we vanop de bovenverdieping een mooi zicht krijgen op zowel het sluiscomplex als op het achterliggende havengebied. Het is grootste sluis ter wereld met een breedte van 68 meter, een lengte tussen de sluisdeuren van 500 meter en een diepte van 17,8 meter, kortom groot genoeg om de grote containerreuzen te ontvangen.
Mits een korte rit belanden we bij de grootste containerbehandelaar in Antwerpen
MSC PSA European Terminal (MPET), waar trouwens mijn zoon Tom actief is. Ook daar worden we na de nodige controles en een kleine vertraging maar met de nodige egards ontvangen op de hoogste verdieping en krijgen we een mooi zicht op de 3 km lange laad- en
loszone. We zouden rond deze terminal veel en grote cijfertjes kunnen geven, maar laat ons onthouden dat het zonder meer indrukwekkend was. Na de onvermijdelijke groepsfoto en een kleine koffie- en frisdrankpauze konden we onze tocht verderzetten. We rijden dan via de zone waar men enkele weken geleden tot consensus is gekomen over een nieuw te bouwen dok, dat trouwens nog geen naam heeft, nabij Doel onze volgende tussenstop. Danny moet daar even enkele Nederlandse vrienden voorbij de verdwijnpaal loodsen en tracht daarbij nog een schnabbeltje te vangen maar … het blijven Nederlanders, ze begrepen al snel dat het een grapje was. Hoog tijd om via de Liefkenshoektunnel de rechteroever te bereiken en naar onze lunchplek Hechi te rijden op de Luithagen, kortom spijs en drank tot 14 u. Als Vik op de bus stapt is iedereen er gewoonlijk al en kunnen we onze tocht verderzetten. Via de A12 gaat het richting Zandvliet en kruisen we het Schelde-Rijnkanaal naar Combinant, een spoorterminal waar heel wat trafiek uit de Antwerpse Chemiecluster behandeld wordt. Deze cluster is trouwens de grootste in Europa en de op één na grootste ter wereld na Houston. We zien hier alle grote namen de revue passeren Basf, Bayer, Evonik etc.
Tussen al dat groot geweld maken we onze laatste stop en schakelen we enkele tandjes terug naar de ‘enclave’ Lillo met zijn fort, zijn waterbusstop en … gelukkig zijn café.
Hoog tijd om huiswaarts te keren met bijzondere dank aan Frank de organisator, maar ook en vooral aan onze geweldige chauffeur en, last but not least, aan onze twee topgidsen Danny en Rik die, mogen we wel zeggen, voor wat de haven betreft, in de Champions League spelen.
Paul
Pentekeningen Willy Bogaerts
Deze maand: Pentekeningen Willy Bogaerts
De meesten onder ons hebben Willy Bogaerts gekend. Duivel doet al in onze KWB. Jarenlang was hij de illustrator in onze Galm. Vaak grappig en altijd “raak”. Speciaal voor de kaft van de Galm heeft hij vele pentekeningen gemaakt van bekende zichten en gebouwen in Ekeren-Donk en omgeving.
Dankzij de samenwerking van onze webmaster Chris Fagard en Gilberte Bogaerts zijn nu een hele reeks van deze pentekeningen gescand. Hieronder laten we reeds enkele van zijn meesterwerkjes zien.
Bedankt Gilberte en Chris.
Fietstocht naar linkeroever
Donderdag 21 april; onder een stralende zon verzamelen 12 sportieve fietsers op de parking van Hof de Bist voor hun jaarlijkse uitstap naar linkeroever. Met het vooruitzicht van een Rodenbach met garnalen is de stemming reeds gezet. Dwars door Merksem naar de fietsersbrug over het Albertkanaal, en dwars door Park Spoor Noord gaat het richting nieuwe fietsersbrug over de Italiëlei, waar nu eindelijk na vele jaren een deftige brug werd geplaatst om met de fiets veilig af te dalen naar het Eilandje. Het heeft ettelijke jaren bloed, zweet en tranen (+ enkele ongevallen) en vooral veel geld gekost om er iets deftig van te maken. Herinner u de zgn. roltrap die nooit echt zijn rol heeft kunnen vervullen wegens te onpraktisch en te gevaarlijk.
Enfin via de kaaien dan naar de veerboot waar de oversteek wordt gemaakt naar het beloofde terras. En omdat de liften van de voetgangerstunnel voor de zoveelste keer weeral buiten gebruik zijn (kan het eens ergens wel in orde zijn?) zijn er nu 2 veerboten in dienst.
Snel snel naar radio Minerva waar een gezellig plaatsje in de zon op het terras wordt ingepalmd, en de beloofde Rodenbach de dorstigen kan laven; met garnalen uiteraard.
Op de terugweg wordt een andere route gekozen, langs de Londenstraat, Mexicobrug en fiets-o-strade tot Ekeren. Weeral een gezellige en sportieve namiddag voor velen; de kille noorderwind als enige spelbreker kon de pret toch niet bederven.
Tot volgende keer!
André
In memoriam voor Carlos Dewulf Leiva
“Een in memoriam voor Carlos Dewulf Leiva”
Op vrijdag 25 maart vond de begrafenisplechtigheid plaats van Carlos Dewulf Leiva.
Heel veel mensen wilden hem een laatste eer bewijzen. Vrienden en familie, mensen van de brandweer in België en Chili, maar ook veel mensen van De Donk en ook van onze KWB.
Carlos kennen we van de legendarische KWB-barbecues in een oude tent in de hof van de oude Pastorij. (In de tijd dat er nog geen sprake was van een Zorgbedrijf).
Carlos stelde voor om eens een ‘Chileense barbecue’ te houden, met een riant stuk ‘vliesj’ zoals hij dat alleen kon uitspreken, overgoten met ‘Chileense saus’ en vooral met de 1 liter flessen goedkope Chileense wijn, die we voor een prijsje aan de man en de vrouw brachten.
De dag ervoor had het hard geregend en het terrein lag er vol modder bij. Die avond en die nacht staan in het geheugen gegrift van al diegenen die het mochten meemaken. De, toen nog volledig onbekende maar verraderlijke, Chileense wijn deed zijn werk en er ontstond een sfeer waarbij men efkens het gewone leven vergat. Chique damesschoentjes bleven steken in de modder en sommigen moesten elkaar ondersteunen om nog thuis te geraken mét of zonder schoenen. Iemand heeft zijn roes moeten uitslapen in de St.-Lucaskliniek.
Dankzij Carlos was deze ‘Chileense barbecue’ uitgegroeid tot een legendarisch moment in onze KWB.
Maar Carlos De Wulf zou je ook een beroemde Donkenaar kunnen noemen. Hij is o.a. door de koning benoemd tot Ridder in de Kroonorde. Dit voor zijn verdiensten om de armere bevolking in zijn moederland Chili bij te staan. 160 oude brandweerwagens en allerlei materiaal heeft hij losgepeuterd van de Belgische brandweer en naar Chili laten verschepen. Maar ook nog ziekenwagens, medisch materieel, allemaal in containers naar Chili. Verschillende KWB’ers hebben ook meegeholpen aan zijn inzamelacties.
Wij willen als KWB eer bewijzen aan deze uitzonderlijk sociale en geëngageerde man en onze deelneming betuigen aan zijn echtgenote Agnes en zijn kinderen Ann, Jeron en Elke bij het overlijden van haar echtgenoot en hun vader.
Vik
