Samen nog jaren kaarten in de Donk

Het is 19h45. Ik parkeer mijn auto aan winkelcentrum Donk Patio en loop te voet naar de Nobele Donk. Ik word verwacht voor de kaartavond van de KWB Ekeren-Donk. Paul wenst mij welkom, hij heeft mij uitgenodigd om de sfeer te snuiven en enkele fotokes te trekken. Ik wacht en zie de kaarters en ook enkele kaartsters een na een binnendruppelen. Ja sinds afgelopen jaar zijn de dames hier ook van harte welkom. Vandaag zijn het er drie.

Hoe ze het organiseren versta ik niet, maar iedereen vindt zonder te veel poeha zijn plaats en voor ik iets kan vragen of zeggen zitten hier voor mij een vijftal tafels gevuld en probeert iedereen zijn beste kaarten op tafel te leggen. Ze hebben allemaal een boekje bij en  als een spel gedaan is, schrijven ze daar iets in. Dan veranderen ze van plaats zonder commentaar te geven, zonder zever en ze spelen weer verder aan een andere tafel. Het gebeurt allemaal heel georganiseerd, zonder files, zonder overlast.

Opmerkelijk, ik herinner me nog van vroeger toen kaarten een echt volksspektakel was. Er werd gevloekt, getierd, ruzie gemaakt, ze maakten elkaar uit voor stommen ezel en gooiden met kaarten in het rond.

Wat een gezellig onderonsje is dat hier … de tijden zijn veranderd … allemaal zeer geciviliseerde en wel opgevoegde kaartleggers. Alles gebeurt nu precies in dat kopke, ge ziet ze denken en lonken en het is precies alsof ze hun energie sparen voor de volgende belangrijke zet.

Geen spektakel vanavond. Zou het de leeftijd zijn? Zou het wijsheid zijn? Zou het de aanwezigheid van de dames zijn? Ik weet het niet.

Na een uurtje ben ik helemaal zen en kan ik met gerust gemoed huiswaarts keren … en ik denk bij men eigen … die gaan dat hier zo nog jaren blijven doen!